Page 525 - SİNCAN TARİH VE KÜLTÜR ATLASI
P. 525

Kanun Lâyihası
                      Numro: 282

                      Madde-1: Ankara merkez kazasına merbut (bağlı) Çubuk ve Zîr nahiyeleri,
                      yine Ankara’ya tabi olmak üzere kaza haline ifrağ (yükseltilmiştir) edil-
                      miştir.

                      Madde-2: Tarih-i neşrinden itibaren (yayın tarihinden) mer’i olan işbu ka-
                      nunun icrâ-yı ahkâmına Heyet-i Vekîle (Bakanlar Kurulu)  me’murdur. 21
                      Teşrinievvel [1]336/21 Ekim 1920   173

                      Bu kanun teklifi 28 Kasım 1920 tarihinde kanunlaşmış ve 4 Nisan 1921
                      tarihinde Cerîde-i Resmiyye (Resmî Gazete)’de yayınlanmıştır.




























                  Zîr ve Çubuk nahiyelerinin yeniden kaza merkezi olmasına dair verilen kanun teklifi

                      Birinci Meclis tarafından, 1921 yılında çıkartılan ve ilk Anayasa hük-
                  münde olan “Teşkilatı Esasiye Kanunu”nun Birinci maddesinde “Hakimiyet
                  bilâ kaydü şart milletindir. İdare usulü halkın mukadderatını bizzat ve bilfiil
                  idare etmesi esasına müstenittir” ifadesi yazılıdır. Aynı kanunun 10.cu mad-
                  desinde “Türkiye coğrafî vaziyet ve iktisadî münasebet nokta-i nâzârından
                  vilâyetlere, vilâyetler kazalara münkasem  olup,  kazalar  da nahiyelerden
                  terekküp eder” hükmü konulur. 1920 yılında 15 vilayet, 19 müstakil liva, 34
                  mülhak liva, 302 kaza ve 679 nahiye (bucak) bulunmaktadır. Bu tarihte An-
                  kara Vilayeti’ne Ankara, Çorum, Kırşehir ve Yozgat livaları bağlıdır.

                      24 Mayıs 1340 (1924) tarih ve 71 numaralı ikinci Teşkilatı Esasiye Kanu-
                  nu’nun  89-91.  maddesine;  “Türkiye  coğrafî  vaziyet  ve  iktisadî  münasebet
                  nokta-i nâzârından vilâyetlere, vilâyetler kazalara, kazalar nahiyelere mün-
                  kasımdır ve nahiyeler de kasaba ve köylerden terekküb eder. Vilâyetlerle şe-
                  hir, kasaba ve köyler hükmî şahsîyeti haizdir. Vilâyetler umûru tevsî-i mezû-
                  niyet ve tefrik-i vezâif esası üzerine idare olunur” hükmü gereğince “liva”
                                                                                                   509
   520   521   522   523   524   525   526   527   528   529   530