Page 55 - SİNCAN TARİH VE KÜLTÜR ATLASI

Bozkırın nazlı çiçeği Gelincikler, Malıköy, Sincan, Mayıs 2007

Araştırma alanından toplanmış olan tohumlu bitkilere ait 268 takson-
dan 2’si açık tohumlular (çoğunlukla ağaç ya da ağaççık, seyrek de olsa
çalı biçiminde olan bitkiler); 266’sı kapalı tohumlulara (çiçekli bitkiler)
aittir. Çiçekli bitkilerin 240’ı iki çenekli; 28’i tek çenekli sınıfına dâhildir.

Papatyagiller (Asteraceae) 45 taksonla araştırılan bölgedeki en zen-
gin familya olarak tespit edilmiştir. Papatyagilleri sırasıyla 42 taksonla
Turpgiller (Brassicaceae), 28 taksonla Baklagiller (Fabaceae), 18 takson-
la Buğdaygiller (Poaceae), 17 taksonla Ballıbabagiller (Lamiaceae), 12’şer
taksonla Düğün çiçeğigiller (Ranunculaceae), Gelincikgiller (Papaverace-
ae) ve Sıraca otugiller (Scrophulariaceae) ve 9’ar taksonla Karanfilgiller
(Caryophyllaceae), Maydanozgiller (Apiaceae), Hodangiller (Boraginace-
ae) ve Zambakgiller (Liliaceae) takip etmiştir.

Alandan toplanan türlerin 38’i endemik ve bunun bütün türlere oranı
% 14,2’dir. Türlerin floristik bölgelere dağılımı ise; İran-Turan %17,2; Akde-
niz ve Doğu Akdeniz %5,2; Avrupa-Sibirya ve Öksin %4,12; Çok Bölgeli veya
Bilinmeyen %73,41’dir.

Ankara-Ayaş karayolu güzergâhında bulunan ve Atderesi Vadisi’nin
hitamı olan Aysantıbeli korunması gereken endemik bozkır türleriyle bit-
ki biyoçeşitliliği açısından zengin ve önemli bir alandır. Çeşitliliğin çok
39