Page 736 - SİNCAN TARİH VE KÜLTÜR ATLASI

Meşe Dağı yamaçları ve Yenipeçenek, Sincan 2021

bu alanlarda çiftçilik yapmakta, pirinç ekmekte idiler. Peçenekler’in diğer
kolları (Hızır Hacı, Şah Melik/Ali Kethüdâlı, Ekiz ve Yadbeyli) Haruniye’nin
kuzeydoğusundaki Hudu dağında yaylamaktadır. 1530-1540 yılları arasın-
da Peçenekler’in vergi nüfusu 473, 1570 yılında ise 722 hâneye yükselmiştir.
Onlar bu son tarihte şu kollara ayrılmıştı: Îsâ Hacılı (82 hâne), Boyacılı (9
hâne), Ekizler (97 hâne), Pîrî Beyli (142 hâne), Şah Melikli (31 hâne), Habilli
(3 hâne), Ekiz (5 hâne), diğer Boyacılı (9 hâne). Oymağın Boyacılı kolu daha
sonra Elbistan’ın Güvercinlik nahiyesinde yerleşmiştir. Sultan İbrâhim dev-
rinde (1640-1648) Halep Türkmenleri’ne bağlı olan Peçenekler, Gebe oğlu Ali
Bey’in idaresinde bulunuyordu ve bu devirde beş obadan meydana gelmiş-
lerdi: Berayirli (40 hâne), Ekizler (13 hâne), Hızır Hacılı (29 hâne), Hamîdli
(12 hâne) ve Bayırlı (13 hâne). Bu durum, Peçenekler’den çoğunun tamamıy-
la yerleşik hayata geçtiğini gösterir. Meselâ Elbistan’ın Güvercinlik nahiye-
sinde yerleşen Boyalı obası bunlardan biridir. XVI. yüzyılda Tarsus yöresin-
deki büyük oymaklardan biri de Koştemür oymağı idi ve bunların arasında
küçük bir Peçenek obası vardı. Bu husus iki kabile arasında bir münasebetin
varlığını ifade edebilir. Sonuncu Peçenek obası da Akşehir, Aksaray ve Ka-
raman şehirleri arasında yaşayan Atçekenler arasında görülür. Bu Peçenek
oymağı Akşehir-Karaman arasındaki Turgut kazasında oturmakta ve otuz
720