Page 746 - SİNCAN TARİH VE KÜLTÜR ATLASI
P. 746

2. GELENEKSEL MUTFAK KÜLTÜRÜ




                      Sincan’da geleneksel mutfak kültürü, Ankara mutfağının özelliklerini
                  taşımaktadır. Ankara’da geleneksel halk mutfağı, her evde bulunan “aşene/
                  tandır evi/ekmek evi/ocaklık” tabir edilen bölümde hazırlanır.

                      Sincan’da genel olarak beslenme tahıl ağırlıklıdır. Buna rağmen öz tü-
                  ketim amaçlı yetiştirilen sebze ve meyveler mevsiminde sofraları berket-
                  lendirdiği gibi kurutularak ve konserve yapılarak diğer mevsimlerde de
                  mutfakları zenginleştirmektedir. Buğday çeşitlerinden un, bulgur ve yarma
                  yapılır. Baklagillerden nohut, mercimek, fasulye, mısır, bakla ve bezelyenin
                  ekimi yapılarak tüketilir.  Bahçelerde yetiştirilen sebzeler, taze, konserve ve
                  kurutulmuş olarak tüketilir. Elma, armut, vişne, kayısı, erik ve üzüm, taze
                  ve kurutulmuş olarak sofralarda yerini alır. Günümüzde Sincan ilçesinde
                  Anadolu’nun geleneksel mutfak kültüründen yemekler ve içecekler sunan
                  çok sayıda işletme bulunmaktadır.

                      Aşene/Tandır Evi/Ocaklık

                      Geleneksel mimarideki evlerde günlük hayatın yoğun olarak geçtiği bö-
                  lüm “aşene”, “tandır evi” ve “ocaklık” olarak tabir edilen mutfaktır. Bu bö-
                  lümde kiler, tandır, ocak ve sergen (ahşap raf) bulunmaktadır. Kiler kısmın-
                  da un ve yiyecek maddeleri, sergende ise mutfak eşyaları vardır. Kap-kacak
                  haricinde hamur/ekmek teknesi, ekmek tahtası, kalbur, elek, oklağaç/okla-
                  va, eysıran, sacayağı ve yaslağaç gibi zaruri aletler bulunur. Turşu ve pek-
                  mez küpleri kilerde muhafaza edilir.


                      Tandır/Ocaklık

                      Ekmek, gözleme, yufka vb. hamur işlerinin pişirildiği ocaklıktır. Tandır,
                  duvara bitişik, zemin seviyesinden yaklaşık yarım metre çukur üzerine
                  yaklaşık 1-1,5 metre çapında ve ateşe gelen tarafı çamurla sıvalı bir sactan
                  ibarettir. Tandır çukurunun havalandırması için künk konur. Bacası tavana
                  doğru daralır. Çukura saçgı (samanın irisi), sap ve gazel (kuru ağaç yaprağı)
                  gibi yakacaklar kullanılarak ateş harlanır. Tandıra ocaklıkta denilir.

                      Bazlama, gözleme, yufka vb. hamur işleri pişirildikten sonra tandırın
                  çukurundaki kül alınır ve temizliği yapılır. Günümüzde tandır evi olan
                  meskene çok nadir rastlanmaktadır.

             730
   741   742   743   744   745   746   747   748   749   750   751